Ραιβοποδία

Είναι μία από τις συχνότερες συγγενείς διαταραχές, η διάγνωση των οποίων μπορεί να γίνει προγεννητικά. Πρόκειται για συγγενή διαμαρτία των κάτω άκρων, στην οποία τα πόδια του εμβρύου είναι γυρισμένα προς τα έσω. (όπως φαίνεται στις εικόνες)

Η συχνότητα της πάθησης είναι περίπου 1 στις 1000 κυήσεις και στο 50% των περιπτώσεων είναι αμφοτερόπλευρη.

Read more

Μπορεί ο κορωνοϊός να μεταδοθεί από τη μητέρα στο έμβρυο;

(δεδομένα από το τελευταίο δημοσιευμένο άρθρο με βάση τις μέχρι τώρα μελέτες)

(Ref: http://doi.org/10.1002/uog.22045 , Intrauterine vertical transmission of SARS-CoV-2: what we know so far, Chen Wang, Yi-Hua Zhou, Hui-Xia Yang, Liona C.Poon)

Η κάθετη μετάδοση του ιού, δηλαδή η μετάδοσή του από τη μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής, είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν την επιστημονική κοινότητα, λαμβανομένου υπόψιν και της ταχείας διασποράς του ιού παγκοσμίως.

Πρακτικά η διάγνωση κάθετης μετάδοσης του ιού, γίνεται με ανίχνευση της παρουσίας του ιού στον πλακούντα, στο αμνιακό υγρό, στο αίμα του ομφαλίου λώρου και στο φαρυγγικό επίχρισμα του νεογνού. Η συλλογή των δειγμάτων που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να γίνει αμέσως μετά τον τοκετό με άσηπτες τεχνικές, τεχνικές που να αποκλείουν την επιμόλυνση του δείγματος.

Η 1η εργασία που έχει γίνει, αφορούσε 6 εγκύους με ήπια ή μέτρια συμπτωματολογία και εργαστηριακώς τεκμηριωμένη λοίμωξη. Τα αποτελέσματα από τον έλεγχο όλων των δειγμάτων που πάρθηκαν από τα έμβρυα ήταν αρνητικά, γεγονός που υποστηρίζει τη μη μετάδοση του ιού κατά το 3ο τρίμηνο της κύησης.

Ακολούθησε άλλη εργασία που αφορούσε 4 κυήσεις, η οποία πάλι δεν απέδειξε κάθετη μετάδοση στο 3ο τρίμηνο. Ακόμη μια μελέτη με έλεγχο σε 3 περιπτώσεις θετικών εγκύων του φαρυγγικού επιχρίσματος του νεογνού και του πλακουντιακού ιστού ήταν επίσης αρνητική. Σε ένα νεογνό το φαρυγγικό επίχρισμα θετικοποιήθηκε στις 36 ώρες μετά τον τοκετό, με αρνητικό όμως το δείγμα από τον πλακούντα και το αίμα ομφαλίου λώρου γεγονός που απέκλειε την κάθετη μετάδοση.

Παρ’ όλ’ αυτά κάποια ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Αρχικά όλες οι προαναφερθείσες εργασίες είχαν ήπια ή μέτρια συμπτωματολογία και όλες αφορούσαν λοίμωξη κατά το 3ο τρίμηνο της κύησης. Επομένως το μεσοδιάστημα από τη λοίμωξη έως τον τοκετό ήταν μικρό, διάστημα κατά το οποίο το έμβρυο πιθανώς να προφυλάσσεται από τον μητροπλακουντιακό φραγμό. Δεν είναι ξεκάθαρο ακόμη εάν ο κίνδυνος κάθετης μετάδοσης υπάρχει σε περίπτωση που η λοίμωξη γίνει κατά το 1ο ή 2ο τρίμηνο κύησης. Επιπλέον φαίνεται ότι υπάρχει δυνητικά τρόπος διαπλακουντιακής μετάδοσης. Εργασία έχει αποδείξει ότι ένα ένζυμο (το μετατρεπτικό ένζυμο αγγειοτενσίνης 2), δρα ως επιφανειακός υποδοχέας για τον ιο στα ευαίσθητα κύτταρα. Το ένζυμο αυτό εκφράζεται και στον πλακούντα γεγονός που καθιστά δυνατή την κάθετη μετάδοση του ιού. Επίσης άλλος δυνητικά τρόπος μετάδοσης είναι λόγω πιθανής βλάβης του μητροπλακουντιακού φραγμού λόγω σοβαρής υποξαιμίας της εγκύου.

Τα τελευταία δεδομένα, αφορούν ανίχνευση πιθανής λοίμωξης του εμβρύου, ελέγχοντας την παρουσία των ειδικών για τη λοίμωξη IgG και IgM αντισωμάτων στον ορό νεογνών. Η μέθοδος όμως αυτή ανίχνευσης βρίσκεται προς το παρόν υπό αμφισβήτηση.

Για να εξακριβωθεί η δυνατότητα κάθετης μετάδοσης της μόλυνσης, οι συγγραφείς του άρθρου προτείνουν τη διενέργεια προοπτικών μελετών για διαπίστωση πιθανόν ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων (δομικές ανωμαλίες, αποβολή ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης) σε εγκύους στις οποίες η λοίμωξη έχει γίνει κατά το 1ο και 2ο τρίμηνο κύησης. Επιπλέον έλεγχος βιολογικών υγρών (αίμα από ομφάλιο λώρο, πλακουντιακός ιστός, αμνιακό υγρό)με άσηπτες τεχνικές αμέσως μετά τον τοκετό ή ακόμη και σε περιπτώσεις αποβολών θα βοηθήσουν στην εξακρίβωση της δυνατότητας κάθετης μετάδοσης της λοίμωξης.

Με βάση τις πληροφορίες από τη μελέτη αυτή επιτακτική κρίνεται η ανάγκη σχολαστικής τήρησης των κανόνων προστασίας, ώστε να μειωθούν στο δυνατό οι πιθανότητες λοίμωξης ιδιαίτερα των εγκύων. Μείνετε μαζί μας να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις.

https://obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/uog.22045